Beste mensen,

Wat fijn dat jullie met zo velen gekomen zijn. We gaan er een fijne avond van maken, maar eerst moeten we door de zure appel heen bijten, de nieuwjaarsspeech!

In een van de laatste kranten van het  afgelopen jaar kwam ik een kop  tegen: “ Nederland keert zich af van de wereld en gaat in zichzelf gekeerd het nieuwe jaar in.” En uiteraard ging dat over de huidige politieke situatie. Ik ben het persoonlijk hartgrondig eens met de strekking van deze bewering, en wacht ik gespannen af waar dit in het nieuwe jaar toe gaat leiden.

Maar tegelijkertijd dacht ik: Ho even!  Wat misschien voor Nederland geldt, geldt in ieder geval  niet voor jullie,  vrijwilligers van de stichting Taalcoaching: jullie zijn week in week  uit in de weer om onze leerlingen via de taal verder te helpen, om ze als burgers van – en ik citeer – ‘dit gave land’ een volwaardige bijdrage te laten leveren.

Onze leerlingen hebben meestal als gemeenschappelijk kenmerk hebben dat ze ergens anders uit de wereld vandaan in Nederland terecht zijn gekomen, hetzij als gevolg van oorlog en geweld, hetzij door de liefde, hetzij door werk of studie.

Het feit dat jullie gekozen hebben voor dit type vrijwilligerswerk, en natuurlijk heeft ieder zijn eigen beweegredenen, zegt mij dat je openstaat voor hulp aan je naaste, ook al komt die van buiten onze landsgrenzen. In de individuele ontmoeting die iedere taalles is, leer je elkaar beter kennen, leer je – hoe verschillend we ook zijn– de mens te zien in plaats van de stereotype vreemdeling/gelukszoeker/arbeidsmigrant etc.

Wij  kunnen de grote problemen in de wereld en in ons landje niet beïnvloeden, maar we helpen op micro-niveau de mensen die als gevolg van mondiale ontwikkelingen, op ons pad komen. Zo komt de wereld naar ons toe, en wij keren ons daar niet vanaf.

En ook Taalcoaching als organisatie wil niet in zichzelf gekeerd zijn, wij willen openstaan voor signalen uit onze omgeving,  voor samenwerking met relevante partners ( gemeente, bieb, welzijn Capelle etc). Twee voorbeelden ter illustratie:

• Toen afgelopen jaar Monique benaderd werd door het COA of we iets konden betekenen voor de mensen in de Noodopvang, zijn we daar mee aan de slag gegaan. Dat we vrij snel een groepje enthousiaste vrijwilligers konden vinden ( uit ons eigen bestand en via een persbericht) was hartverwarmend.
• Als een schooldirecteur signaleert dat er Somalische moeders zijn die hem gevraagd hebben of hij kan helpen met het verbeteren van hun Nederlands, en hij via Welzijn Capelle ons benadert dan springen we daar graag op in. Dat nu Matanja met een groepje van deze moeders wekelijks op school les geeft ( en aansluitend een uurtje gaat dansen met de hele ‘klas’ in de dansstudio tegenover de school) is een prachtig voorbeeld van hoe wij als Taalcoaching Capelle willen zijn.

En zo zijn er veel meer voorbeelden. Maar alles staat of valt met de inzet van jullie,  onze vrijwilligers.

Nog even een paar cijfers over het voorbije jaar 2023:

Per 31 december tellen we 141 taalcoaches ( een stijging van 14 % in een jaar tijd, ondanks een verloop van 34 %). In het hele jaar hebben we zo’n 300 leerlingen geholpen, op dit moment krijgen 194 leerlingen les ( hetzij 1 op 1, en/of in een van de 10 groepjes) . Op dit moment is er een wachtlijst van 33 personen. We hebben 7 nieuwsbrieven uitgebracht,  9 Praathuizen georganiseerd (een onmisbaar bindmiddel voor de onderlinge relaties), er zijn 5 trainingen voor nieuwe taalcoaches verzorgd door Inge Olivier, alsook één vervolgtraining voor geïnteresseerde taalcoaches.

Tot slot

Allereerst wil ik de gemeente Capelle bedanken voor de subsidie die wij mogen ontvangen, waardoor  wij ons werk kunnen doen met uitsluitend vrijwilligers. Mijn dank gaat ook uit naar de partners in het Digitaalhuis Capelle, in het bijzonder de bibliotheek, onze huisbaas. Naar  Inge Olivier als onze vaste docent.

Ik dank mijn mede bestuursleden ( Monique, Jos, John)  die het voor mij zo fijn maken om voorzittertje te mogen spelen. Ik dank onze intakers/coördinatoren (Claire, Carina, Jan en Theo) voor hun inzet. Waar zouden we echter zijn zonder Roelie en Wil, onze steun- en toeverlaten op de administratie? Ik wil hen extra in het zonnetje zetten. Wil is er vanavond niet, Roelie wel (cadeau en bloemen)

Maar last but not least, een groot ‘dank je wel’ aan jullie, onze taalcoaches voor  jullie inzet en betrokkenheid het afgelopen jaar. Wij hopen dat jullie ook het komende jaar op dezelfde manier zullen inzetten voor de Capelse burgers ( waar ook ter wereld ze vandaan komen) .

Voor jullie als blijk van waardering – mogelijk gemaakt door een subsidie van de gemeente – een heerlijke cadeaubon en een attentie van Brownies & Downies, ons stamcafé, geleid door Jolanda,  Petra en hun geweldige medewerkers.

Harrie Sprengers, dd 10 januari 2024