Donderdag 13 januari jl. ging Marc Wilson digitaal in gesprek met de vrijwilligers van Taalcoaching Capelle: hij maakt een soort koffie-estafette langs alle Capelse vrijwilligersorganisaties om goed geïnformeerd te blijven over het wel en wee, over wensen en knelpunten en om hen zo nodig een hart onder de riem te steken.
Van de kant van Taalcoaching deden, naast 10 taalcoaches ook drie leerlingen mee met deze ontmoeting die in een heel ontspannen en enthousiaste sfeer verliep. Dat kwam vooral door de uitgebreide introductie van alle deelnemers en de geïnteresseerde manier waarop de wethouder inging op hun verhalen. Daartoe uitgenodigd vertelden de leerlingen ( afkomstig uit Polen, Hongarije en China) over hoe ze Taalcoaching hadden gevonden, wat de taallessen voor hen betekenden en hoe het hen hielp bij hun verdere integratie in de Capelse samenleving. Dat laatste aspect kwam ook heel duidelijk in de verhalen van de taalcoaches: ze gaven voorbeelden van leerlingen die door het leren praten van onze taal meer zelfvertrouwen kregen, gesprekken durven aan te knopen met buren, een vervolgstap zetten naar vrijwilligerswerk of zelfs een betaalde baan. Op de vraag van Marc Wilson waarom zij gekozen hadden voor taalcoaching kwamen heel verschillende, mooie antwoorden met als rode draad enerzijds de behoefte om mensen te helpen en anderzijds hoeveel je er voor terugkrijgt in termen van waardering en soms zelf vriendschappen. Dat laatste vormde voor de wethouder aanleiding om door te vragen naar welke grenzen je als vrijwilliger stelt. Het blijkt dat iedere taalcoach een grote mate van vrijheid heeft om de eigen grenzen te bepalen, maar natuurlijk moet oppassen dat je niet in een rol van maatschappelijk werker terecht komt: van belang is het tijdig doorverwijzen naar andere instanties.
Aan de twee aanwezige bestuursleden van Taalcoaching Capelle vroeg de wethouder of de organisatie niet te groot wordt om uitsluitend met vrijwilligers te werken. Voorzitter Harrie Sprengers benadrukte dat het een bewuste keuze is om altijd en uitsluitend met vrijwilligers te blijven werken. Dankzij de gekozen organisatievorm ( met onder meer 5 coördinatoren en 4 medewerkers op de administratie) en vooral door een klimaat waarin iedereen enthousiast blijft en elkaar inspireert lukt het om aan de groeiende vraag naar taalcoaching te blijven voldoen. Monique de Laat, verantwoordelijk bestuurslid voor o.m. de werving van vrijwilligers, gaf aan dat op vele manieren Taalcoaching werkt aan haar naamsbekendheid: via de maandelijkse nieuwsbrief, via publicaties in de IJssel-en Lekstreek ( nu Kontakt), via landelijke websites waar vrijwilligersorganisaties zich kunnen presenteren en zeker ook door regelmatige wervingsacties vóór het gebouw van de bibliotheek op marktdagen waarbij vrijwilligers in hun rode taalcoaching- poloshirts een-op-een gesprekken aanknopen met potentiële vrijwilligers en leerlingen. In steeds meer eerste contacten wordt duidelijk dat ‘Taalcoaching Capelle’ voor steeds meer Capellenaren en Capelse organisaties een begrip aan het worden is, iets wat de wethouder uit zijn eigen praktijk kan onderschrijven: “ Het mooie aan deze organisatie is dat jullie inderdaad zo zichtbaar zijn. Jullie benutten elke mogelijkheid om jezelf te profileren en nieuwe coaches te werven. Dat is heel knap! Complimenten”, aldus een enthousiaste wethouder.
Alle deelnemers hebben dit koffieuurtje als enorm inspirerend ervaren. Taalcoaching geeft het estafettestokje door aan de Zonnebloem-afdeling ‘in het hart van Capelle’.
Heeft u ook interesse om taalcoach te worden? Kijk op de website www.taalcoachingcapelle.nl voor meer informatie.
